
خدمات تراپی برای مهارت دوستیابی در نوجوانان
نوجوانی دورهایه که توش آدمها شروع به پیدا کردن هویت خودشون میکنن، دوستای جدید پیدا میکنن و سعی میکنن توی جامعه جایگاه خودشون رو مشخص کنن. داشتن دوستای خوب نهتنها باعث خوشحالی و احساس امنیت میشه، بلکه به رشد اجتماعی و عاطفی هم کمک زیادی میکنه.
اما همیشه همهی نوجوانها نمیتونن راحت دوست پیدا کنن!
بعضیا خجالتیان، بعضیا نمیدونن چطور با بقیه ارتباط برقرار کنن و بعضیا هم توی روابطشون مدام به مشکل میخورن. وقتی نوجوانی نتونه دوست پیدا کنه یا روابط اجتماعی خوبی نداشته باشه، ممکنه احساس تنهایی، افسردگی و اضطراب اجتماعی پیدا کنه.
اینجاست که تراپی میتونه به کمکش بیاد و مهارتهای لازم برای برقراری روابط اجتماعی سالم رو بهش یاد بده.
چرا بعضی از نوجوانها توی دوستیابی مشکل دارن؟
دلایل زیادی وجود داره که باعث میشه یه نوجوان نتونه راحت دوست پیدا کنه. این دلایل میتونن شامل موارد زیر باشن:
۱. خجالت و کمرویی بیش از حد
بعضی از نوجوانها توی جمعهای جدید نمیتونن راحت صحبت کنن و ترجیح میدن که ساکت بمونن.
این باعث میشه که بقیه فکر کنن که اون فرد علاقهای به دوستی نداره، در حالی که مشکل اصلی خجالته.
۲. نداشتن مهارتهای اجتماعی
خیلی از نوجوانها بلد نیستن چطور مکالمه رو شروع کنن، چطور توی گروهها تعامل کنن یا چطور احساساتشون رو بیان کنن.
اگه این مهارتها رو یاد نگیرن، ممکنه توی دوستیابی دچار مشکل بشن.
۳. ترس از طرد شدن و قضاوت شدن
بعضی از نوجوانها این فکر رو دارن که اگه به کسی نزدیک بشن و پیشنهاد دوستی بدن، ممکنه رد بشن و این باعث بشه که اعتمادبهنفسشون کم بشه.
همین ترس باعث میشه که اصلاً تلاشی برای ارتباط برقرار کردن نکنن.
۴. تجربههای منفی گذشته
اگه یه نوجوان توی گذشته از طرف بقیه پس زده شده باشه یا مورد تمسخر قرار گرفته باشه، ممکنه دیگه جرات نکنه که برای دوستیابی تلاش کنه.
۵. تفاوت در علایق و سبک زندگی
بعضی از نوجوانها بهخاطر علایق خاصی که دارن، سختتر میتونن دوستایی پیدا کنن که باهاشون همفاز باشن.
این موضوع باعث میشه که احساس کنن تنها هستن و کسی درکشون نمیکنه.
چرا تراپی برای نوجوانانی که در دوستیابی مشکل دارن، ضروریه؟
خیلیا فکر میکنن که نوجوانها خودشون بالاخره یاد میگیرن که چطور دوست پیدا کنن، اما واقعیت اینه که همهی نوجوانها نمیتونن بهتنهایی این مهارت رو یاد بگیرن و ممکنه بدون کمک، دچار انزوا بشن.
تراپی کمک میکنه که نوجوان:
۱. مهارتهای ارتباطی و دوستیابی رو یاد بگیره.
۲. اعتمادبهنفسش رو افزایش بده و از رد شدن نترسه.
۳. یاد بگیره که چطور مکالمه رو شروع کنه و چطور رابطههاش رو حفظ کنه.
۴. مهارتهای همدلی، همکاری و حل تعارض رو تقویت کنه.
۵. با ترسهای اجتماعی و خجالتش کنار بیاد.
یک مثال واقعی از تأثیر تراپی بر دوستیابی در نوجوانان
تصور کن یه نوجوان همیشه توی کلاس تنهاست و با کسی صمیمی نیست. دلش میخواد دوست پیدا کنه، اما هر بار که میخواد سر صحبت رو با کسی باز کنه، دچار استرس میشه و نمیدونه چی بگه.
اگه این نوجوان پیش یه روانشناس بره، یاد میگیره که چطور اعتمادبهنفس بیشتری داشته باشه، چطور مکالمه رو شروع کنه و چطور روابطش رو مدیریت کنه.
بعد از چند جلسه، این نوجوان کمکم میتونه با همکلاسیهاش ارتباط برقرار کنه، توی فعالیتهای گروهی شرکت کنه و احساس تنهایی کمتری داشته باشه.
چطور تراپی مهارتهای دوستیابی رو به نوجوانان یاد میده؟
روانشناسها از روشهای مختلفی برای کمک به نوجوانها استفاده میکنن. بعضی از مهمترین روشهایی که توی جلسات تراپی استفاده میشه، اینا هستن:
تمرینهای نقشآفرینی (Role-Playing): روانشناس با نوجوان سناریوهایی رو تمرین میکنه که توی اونها مکالمه رو شروع کنه و به درستی واکنش نشون بده.
گروهدرمانی: بعضی از جلسات تراپی به صورت گروهی برگزار میشه تا نوجوانها بتونن با بقیه در محیطی امن ارتباط برقرار کنن.
آموزش زبان بدن و ارتباط غیرکلامی: یاد گرفتن اینکه چطور زبان بدن و لحن صحبت کردن روی ارتباطات تأثیر داره.
تقویت اعتمادبهنفس: تکنیکهایی برای افزایش اعتمادبهنفس و کاهش ترس از قضاوت شدن.
چطور بفهمیم که یه نوجوان به تراپی نیاز داره؟
اگه یه نوجوان این نشونهها رو داره، بهتره که با یه روانشناس صحبت کنه:
همیشه تنهاست و علاقهای به دوستیابی نشون نمیده.
دلش میخواد دوست پیدا کنه، ولی نمیدونه چطور باید این کار رو انجام بده.
از ارتباط گرفتن با بقیه میترسه و مدام نگران طرد شدن یا مسخره شدن هست.
در جمعهای دوستانه ساکت میمونه و نمیتونه توی مکالمهها شرکت کنه.
بعد از یه تجربهی بد، دیگه حاضر نیست که به کسی نزدیک بشه.
اگه این موارد رو توی نوجوانی که میشناسی دیدی، بدون که تراپی میتونه بهش کمک کنه که این مهارتهای مهم رو یاد بگیره و از تنهایی خارج بشه.
حرف آخر
دوستیابی یکی از مهمترین مهارتهاییه که یه نوجوان باید یاد بگیره. اما بعضی از نوجوانها به کمک بیشتری نیاز دارن تا بتونن ارتباطات سالم و پایدار بسازن. اگه این مهارتها بهدرستی یاد گرفته نشن، ممکنه فرد توی بزرگسالی هم توی برقراری روابط اجتماعی مشکل داشته باشه.
اگه تو یا کسی که میشناسی توی دوستیابی مشکل داره، تراپی میتونه یه راه عالی برای یادگیری این مهارتهای مهم باشه!