
خدمات تراپی برای مهارت دوستیابی در کودکان
کودکان از سنین پایین شروع به برقراری ارتباط با همسالانشون میکنن، اما همهی بچهها به راحتی نمیتونن دوست پیدا کنن. بعضیا خجالتیان، بعضیا نمیدونن چطور ارتباط برقرار کنن و بعضیا از طرف بقیه بچهها پس زده میشن.
دوستی، فقط بازی کردن با همسالان نیست؛ بلکه به کودک یاد میده که چطور احساساتش رو کنترل کنه، چطور همکاری کنه و چطور توی جامعه جایگاه خودش رو پیدا کنه.
اما وقتی کودک نتونه دوست پیدا کنه، ممکنه احساس تنهایی کنه، اعتمادبهنفسش کم بشه و حتی دچار اضطراب اجتماعی بشه.
اینجاست که تراپی میتونه به کودک کمک کنه تا مهارتهای دوستیابی رو یاد بگیره، خجالت و ترسش رو کنار بذاره و روابط سالمی با بقیهی بچهها بسازه.
چرا بعضی از کودکان توی دوستیابی مشکل دارن؟
دلایل زیادی وجود داره که باعث میشه یه کودک نتونه راحت دوست پیدا کنه. بعضی از این دلایل شامل اینا هستن:
۱. کمرویی و خجالت زیاد
بعضی از کودکان شخصیت درونگرایی دارن و از برقراری ارتباط با دیگران خجالت میکشن.
این بچهها ممکنه دوست داشته باشن که با بقیه بازی کنن، ولی جرات نمیکنن بهشون نزدیک بشن.
۲. مشکلات ارتباطی و مهارتهای اجتماعی ضعیف
بعضی از کودکان نمیدونن چطور مکالمه رو شروع کنن، چطور توی بازیهای گروهی مشارکت کنن یا چطور احساساتشون رو بیان کنن.
این باعث میشه که بقیه بچهها کمتر باهاشون دوست بشن.
۳. ترس از طرد شدن یا قضاوت شدن
بعضی از کودکان میترسن که اگر به کسی نزدیک بشن، رد بشن یا مسخره بشن.
این ترس باعث میشه که از تلاش برای برقراری ارتباط دست بکشن.
۴. تجربههای منفی گذشته
اگه کودکی توی گذشته تجربهی بدی از دوستی داشته باشه (مثلاً مورد تمسخر قرار گرفته باشه)، ممکنه از ایجاد دوستیهای جدید بترسه.
۵. مشکلات خاص مثل بیشفعالی (ADHD) یا اختلال طیف اوتیسم (ASD)
بعضی از بچهها به خاطر مشکلاتی مثل بیشفعالی یا اوتیسم، توی تعاملات اجتماعی مشکل دارن و نمیتونن نشونههای ارتباطی رو درست درک کنن.
چرا تراپی برای کودکان با مشکل دوستیابی ضروریه؟
خیلی از والدین فکر میکنن که کودک خودش به مرور زمان یاد میگیره که چطور دوست پیدا کنه. اما بعضی از بچهها نیاز به کمک دارن تا مهارتهای اجتماعیشون رو تقویت کنن.
تراپی کمک میکنه که کودک:
۱. یاد بگیره چطور دوست پیدا کنه و ارتباطاتش رو حفظ کنه.
۲. اعتمادبهنفس بیشتری پیدا کنه و از طرد شدن نترسه.
۳. یاد بگیره چطور مکالمه رو شروع کنه و چطور توی بازیهای گروهی شرکت کنه.
۴. مهارتهای همدلی، همکاری و حل اختلاف رو یاد بگیره.
یک مثال واقعی از تأثیر تراپی بر دوستیابی در کودکان
تصور کن یه کودک همیشه توی مهدکودک یا مدرسه تنهاست، دلش میخواد با بقیه بچهها بازی کنه، ولی نمیدونه چطور بهشون نزدیک بشه. هر بار که میخواد با کسی حرف بزنه، استرس میگیره و عقب میکشه.
اگه این کودک پیش یه روانشناس کودک بره، کمکم یاد میگیره که چطور به همسنهاش نزدیک بشه، چطور مکالمه رو شروع کنه و چطور توی گروهها جا بگیره.
بعد از چند جلسه تراپی، کمکم این کودک توی بازیهای گروهی شرکت میکنه و دوستای جدیدی پیدا میکنه.
چطور تراپی مهارتهای دوستیابی رو به کودکان یاد میده؟
تراپیستها از روشهای مختلفی برای کمک به کودکان استفاده میکنن. بعضی از مهمترین روشهایی که توی جلسات تراپی استفاده میشه، اینا هستن:
بازیدرمانی: استفاده از بازیهای گروهی برای یادگیری مهارتهای اجتماعی
قشآفرینی (Role-Playing): تمرین مکالمات و تعاملات اجتماعی برای تقویت مهارتهای ارتباطی
مدلسازی (Modeling): مشاهدهی رفتارهای اجتماعی صحیح و یادگیری از اونا.
تقویت اعتمادبهنفس: تمرینهایی برای افزایش اعتمادبهنفس و کاهش ترس از طرد شدن
چطور بفهمیم که کودک به تراپی نیاز داره؟
اگه کودک شما این نشونهها رو داره، بهتره که با یه روانشناس کودک مشورت کنید:
همیشه تنهاست و علاقهای به دوستی با بقیه نشون نمیده.
دوست داره که با بقیه بازی کنه، ولی نمیدونه چطور شروع کنه.
از ارتباط با بچههای دیگه خجالت میکشه و نمیتونه مکالمه رو شروع کنه.
بعد از تجربههای منفی، دیگه به کسی نزدیک نمیشه.
مدام از مدرسه یا مهدکودک شکایت داره و احساس تنهایی میکنه.
اگه این موارد رو توی کودک خودت دیدی، بدون که تراپی میتونه کمکت کنه که فرزندت مهارتهای دوستیابی رو یاد بگیره و از کودکی شادتر و اجتماعیتری برخوردار بشه.
حرف آخر
مهارتهای دوستیابی یکی از مهمترین مهارتهاییه که یه کودک باید یاد بگیره. اگه کودکی نتونه دوست پیدا کنه، ممکنه دچار مشکلات عاطفی و اجتماعی بشه. اما با کمک گرفتن از تراپی، میشه این مهارتها رو به کودکان یاد داد و اونها رو برای برقراری ارتباطهای سالمتر آماده کرد.
اگه کودک شما در پیدا کردن دوست مشکل داره، تراپی میتونه بهش کمک کنه که این مهارت رو یاد بگیره و از ارتباطات اجتماعی سالم لذت ببره!