
نقش پدر در سلامت روان کودک پسر
وقتی پسر بچهای، یاد میگیری که مرد بودن یعنی قوی بودن، گریه نکردن، ترس نداشتن، احساس نشون ندادن…
ولی اون چیزی که خیلیا یادشون میره اینه که پسر بودن، یعنی انسان بودن.
و یه انسان سالم، به اندازه همون مرد قدرتمند خیالی، به احساس، حمایت و ارتباط عاطفی با پدرش نیاز داره.
چرا رابطه پدر و پسر مهمه؟
پدر برای پسر، یه الگوئه؛
الگوی مرد بودن، الگوی رابطه داشتن، الگوی کنترل احساسات و حتی الگوی پدر شدن در آینده.
پسر از همون سالهای اول، ناخودآگاه از پدرش یاد میگیره که:
۱. مرد بودن یعنی چی
۲. با دنیا چطور برخورد کنه
۳. چطور با خودش، احساساتش و اطرافیانش رفتار کنه
وقتی پدری حضور داره، ولی عاطفی نیست یا درگیر کار و خستگیه، پسر ممکنه احساس تنهایی کنه.
اما اگه پدر بتونه حامی عاطفی هم باشه، اون وقت پسر یاد میگیره مرد بودن یعنی همراهی، نه فقط زور و قدرت.
پسرها چه نیازهایی از طرف پدر دارن؟
۱. دیده شدن
۲. شنیده شدن
۳. تشویق شدن، بدون شرط
۴. پذیرفته شدن با همه ضعفها
۵. لمس شدن، بغل شدن
۶. الگوی رفتاری سالم داشتن
اگه پدر با پسرش وقت بگذرونه، باهاش بخنده، بازی کنه، از احساساتش بپرسه،
پسر کمکم یاد میگیره که احساس داشتن عیب نیست… بخشی از انسان بودنه.
اگه پدر نباشه یا عاطفی نباشه، چه اتفاقی میافته؟
خیلی از مردای امروز، وقتی کوچیک بودن، از طرف پدرشون محبت ندیدن یا حتی تشویق نشدن.
نتیجهش چی شده؟
۱. مردهایی که احساساتشونو بلد نیستن بیان کنن
۲. از نزدیک شدن به بقیه میترسن
۳. تو روابط عاطفی مشکل دارن
۴. مدام با خودشون درگیرن
۵. یا از شدت بیاحساسی، میرن سراغ خشونت یا اعتیاد
و این چرخه ادامه پیدا میکنه، نسل به نسل…
پدرها چطور میتونن حال روانی پسرشون رو خوب کنن؟
۱. احساساتش رو نترسون
اگه گریه کرد، نگو «مرد که گریه نمیکنه!»
بگو: «میفهمم ناراحتی… بیا حرف بزنیم.»
۲. تحسین کن، ولی واقعبین
بگو: «ازت ممنونم که تلاشت رو کردی.»
نه فقط «آفرین چون بردی!»
۳. مرز و قانون بذار، ولی با احترام
پسر نیاز به چهارچوب داره، ولی نه با فریاد و تنبیه.
با گفتگو، توضیح، و منطق بچگانه، نه تهدید.
۴. باهاش وقت بگذرون
مهم نیست چی کار میکنین.
باهم فوتبال دیدن، بازی کردن، خرید رفتن، یا حتی خندیدن سر یه جوک ساده…
همه اینا پایههای یه رابطه سالم رو میسازه.
۵. بهش نشون بده که احساس داشتن مردونگی رو از بین نمیبره
خودت هم اگه ناراحتی یا خوشحالی، بگو.
اگه عذرخواهی کردی، یه پسر یاد میگیره که مرد واقعی، هم مسئولیتپذیره، هم مهربون.
این رابطه چه تأثیری تو آینده داره؟
پسرهایی که پدر همراه دارن:
۱. عزتنفس بالاتری دارن
۲. رابطه عاطفی سالمتری میسازن
۳. یاد میگیرن کنترل احساس یعنی شناخت و مدیریت، نه سرکوب
۴. و خودشون هم پدرهای بهتری میشن
اما پسرهایی که از نظر عاطفی تنها موندن، ممکنه سالها با خودشون بجنگن تا هویت مردونهشون رو پیدا کنن.
اگه رابطه پدر و پسر سرد شده چی؟
هیچوقت برای ترمیم دیر نیست.
با یه تماس، یه دعوت به صحبت، یا حتی یه جمله ساده میشه شروع کرد:
“میدونم دیر شده شاید، ولی دلم میخواد بیشتر بشناسمت.”
و اگه بلد نیستی از کجا شروع کنی، یه مشاور میتونه راه نشونت بده.
حرف آخر
پسر بودن آسون نیست؛ مخصوصاً تو دنیایی که مدام ازش میخواد قوی باشه و حرف نزنه.
ولی اگه پدری کنارش باشه، نه فقط بهعنوان نونآور خونه، بلکه بهعنوان یه «آدم» که گوش میده، درک میکنه، و همراهیه،
اون پسر میتونه مردی بشه که هم قویه، هم مهربون… هم جسوره، هم بااحساس.
توی سایت روانشناس مشاورهایی هستن که میتونن به پدرها کمک کنن ارتباط سالمتری با فرزندشون بسازن، مخصوصاً با پسرها.
مرد بودن یعنی انسانی بودن… و اینو فقط از یه پدر سالم میتونن یاد بگیرن.