
تأثیر طلاق عاطفی والدین بر رفتار کودکان
وقتی درباره طلاق حرف میزنیم، خیلیها فکر میکنن منظور فقط جدایی رسمی پدر و مادره.
ولی یه نوع طلاق هست که شاید هیچوقت روی کاغذ نیاد، ولی اثرش خیلی عمیقتره؛
بهش میگن طلاق عاطفی.
طلاق عاطفی یعنی پدر و مادر زیر یه سقف زندگی میکنن، ولی از نظر احساسی مدتهاست از هم جدا شدن.
نه حرفی، نه مهری، نه خندهای، نه نگاه عاشقانهای… فقط زندگی مکانیکی و روزمره.
و توی این شرایط، بچهای که داره همهچی رو میبینه و حس میکنه،
شروع میکنه به رفتارهایی که نشون میده یه چیز توی خونش درست نیست.
طلاق عاطفی دقیقاً یعنی چی؟
یعنی پدر و مادر:
۱. فقط به خاطر بچهها یا ترس از حرف مردم با هم موندن
۲. هیچ ارتباط صمیمیای ندارن
۳. مدام ساکتن، یا اگر حرفی هست فقط درباره کارای خونه و بچههاست
۴. کنار هم هستن، ولی «با هم» نیستن
و بچهها اینو خیلی خوب حس میکنن، حتی اگه سنشون کم باشه.
نشونههای تأثیر طلاق عاطفی بر کودک
۱. اضطراب بیدلیل
بچه ممکنه شبها خواب بد ببینه، دلدرد بگیره یا مدام مضطرب باشه،
بدون اینکه دلیل مشخصی داشته باشه.
چون اون تنش پنهان بین والدینو حس میکنه ولی نمیتونه بیانش کنه.
۲. پرخاشگری یا لجبازی
بعضی بچهها وقتی احساس امنیت نمیکنن، پرخاشگر میشن.
میخوان با رفتارای تند، توجه جلب کنن یا خشم سرکوبشدهشون رو نشون بدن.
۳. افت تحصیلی
ذهن بچهای که تو خونه آرامش نداره، تمرکز لازم برای یادگیری رو هم نداره.
شاید یهو نمرههاش افت کنه یا حواسپرتی شدید پیدا کنه.
۴. انزوا یا گوشهگیری
بعضی بچهها برعکس، خودشونو میکشن کنار.
ساکت میشن، تو خودشون میرن، با کسی بازی نمیکنن.
چون نمیدونن چطور احساسشون رو ابراز کنن.
۵. نقشگیری اشتباه
بعضی بچهها ناخودآگاه نقش یکی از والدینو میگیرن.
مثلاً پسر خونه میخواد مامانش رو دلداری بده یا دختر بچه مدام بین پدر و مادر واسطه میشه.
این یعنی بار روانی سنگینی روی دوش بچه افتاده.
چرا این اتفاق برای بچه میافته؟
چون بچهها مثل آینهان.
حتی اگه والدین دعوا نکنن، سردی بینشونو حس میکنن.
وقتی محبت، لمس، خنده و گفتوگو از رابطه پدر و مادر حذف بشه،
بچه فکر میکنه «یه جای کار میلنگه»… ولی نمیفهمه دقیقاً چی.
و چون نمیتونه حرف بزنه یا تحلیل کنه، این اضطراب رو با رفتار نشون میده.
پدر و مادر چی کار میتونن بکنن؟
۱. به جای تظاهر، رابطه رو ترمیم کنن
بچهها نیازی ندارن پدر و مادری رو ببینن که فقط نقش بازی میکنن.
اونا نیاز به دو والد سالم و واقعی دارن.
اگه رابطهتون خالی شده، بهتره به جای تحمل خاموش، دنبال راه حل باشین.
۲. گفتوگو با مشاور خانواده
گاهی یه مشاور خانواده میتونه به زوجهایی که از هم فاصله گرفتن کمک کنه دوباره به هم نزدیک شن، یا اگه تصمیم به ادامه ندارن، مسیر درستتری رو انتخاب کنن.
۳. دروغ نگن، ولی بچه رو درگیر نکنن
لازم نیست همه چیز رو برای بچه توضیح بدین.
ولی نگین «همه چیز عالیه» وقتی نیست.
فقط بهش اطمینان بدین که «ما هرچی بینمون باشه، تو همیشه برامون مهمی و کنارت هستیم.»
۴. نقش بچه رو عوض نکنن
بچه مشاور نیست. نباید واسطه یا همدرد یکی از والدین بشه.
اون نیاز به بازی، رشد، آرامش و شادی داره، نه تحلیل رابطهی بزرگترا.
نقش تراپی توی این مسیر
تراپی میتونه هم برای والدین و هم برای کودک نجاتبخش باشه.
والدین یاد میگیرن چطور رابطهشون رو اصلاح کنن
کودک فضایی امن پیدا میکنه برای ابراز احساسات
تراپیست کمک میکنه از بار روانی کودک کم بشه و آسیبهاش ترمیم شه
حرف آخر
طلاق فقط امضای یه برگه نیست.
گاهی اون سردی خونه، اون سکوتهای سنگین، اون بیتفاوتیها
بیشتر از طلاق واقعی روی بچهها اثر میذاره.
اگه فکر میکنی رابطهت با همسرت از نظر عاطفی خالی شده،
و بچهت داره تغییر رفتار نشون میده،
وقتشه برای خودت و اون کودک یه قدم درست برداری.
مشاوره گرفتن یه ضعف نیست، یه شجاعته.
یه شجاعت برای نجات رابطه، یا حداقل، نجات بچهای که بینتون داره آسیب میبینه.