
اهمیت دریافت خدمات تراپی برای کودکان دارای شخصیت نمایشی
شاید تا حالا توی جمع بچهها دیده باشی که یکی از اونها بیشتر از بقیه دوست داره جلب توجه کنه؛ مثلاً با رفتارای بامزه، لباسهای خاص یا حتی داستانهای عجیبوغریب. اینها نشونههایی از شخصیت نمایشی هستن. حالا شاید بپرسی این موضوع چقدر مهمه و چرا باید بهش اهمیت بدیم؟ خب، اینجاست که نقش تراپی و کمک حرفهای وارد میشه. بیا توی این مقاله، به زبون ساده و عامیانه، اهمیت تراپی برای این بچهها رو بررسی کنیم.
شخصیت نمایشی چیه؟
قبل از اینکه سراغ تراپی بریم، اول باید بفهمیم شخصیت نمایشی چیه. این بچهها معمولاً عاشق این هستن که تو مرکز توجه باشن. شاید این ویژگی گاهی بامزه به نظر برسه، ولی اگه کنترل نشه، میتونه تو بزرگسالی براشون دردسر درست کنه.
شخصیت نمایشی یعنی بچهای که مدام میخواد همه نگاهها بهش باشه، حتی اگه لازم باشه کارای عجیب انجام بده. مثلاً شاید وسط کلاس شروع کنه به آواز خوندن یا یه داستان خیالی تعریف کنه که هیچ ربطی به درس نداره. این رفتارها گاهی به خاطر نیازش به تأیید دیگرانه و ممکنه از کمبود عزتنفس یا اضطراب ناشی بشه.
چرا این رفتارها خطرناکه؟
خیلی از والدین ممکنه فکر کنن این رفتارها فقط یه جور بازیه و بچه خودش بزرگ بشه، تغییر میکنه. ولی واقعیت اینه که اگه این ویژگیها جدی گرفته نشن، میتونن تبدیل به الگوی رفتاری بشن که توی بزرگسالی مشکلساز میشه.
چالشهای احتمالی:
مشکلات توی روابط اجتماعی: بچهای که همیشه میخواد مرکز توجه باشه، ممکنه دوستاشو از دست بده چون حس میکنن نادیده گرفته میشن.
ضعف در مدیریت هیجانات: این بچهها ممکنه وقتی توجه کافی نمیگیرن، عصبی یا ناراحت بشن.
وابستگی به تأیید دیگران: اگه کسی بهشون توجه نکنه، احساس بیارزشی میکنن.
تراپی چه کمکی میکنه؟
۱. افزایش عزتنفس
خیلی وقتا بچههایی که شخصیت نمایشی دارن، در واقع دنبال تأیید دیگران هستن چون خودشون رو به اندازه کافی ارزشمند نمیبینن. تراپی کمک میکنه این بچهها یاد بگیرن که چطور خودشون رو دوست داشته باشن و به جای تأیید دیگران، از درون خودشون احساس خوبی پیدا کنن.
۲. مدیریت هیجانات
بچههای نمایشی معمولاً توی مدیریت احساساتشون مشکل دارن. تراپی بهشون یاد میده که چطور بدون جلب توجه غیرضروری، احساساتشون رو بیان کنن. مثلاً اگه ناراحتن، به جای رفتارای نمایشی، مستقیم بگن: «من امروز حالم خوب نیست.»
۳. تقویت مهارتهای اجتماعی
یکی از مشکلات اصلی این بچهها توی روابط اجتماعیه. تراپیست بهشون کمک میکنه یاد بگیرن چطور با دوستاشون بهتر ارتباط برقرار کنن و به جای اینکه فقط توجه بگیرن، به دیگران هم توجه کنن.
۴. آموزش والدین
یه بخش مهم دیگه توی تراپی، کار با والدینه. خیلی وقتا والدین ناخواسته با تشویق رفتارهای نمایشی، باعث تقویت این ویژگی توی بچهها میشن. تراپی به والدین یاد میده که چطور واکنش درستی نشون بدن و به جای تأیید رفتارهای اشتباه، رفتارای مثبت رو تقویت کنن.
چه نوع تراپیهایی مناسبن؟
بازیدرمانی: برای بچهها فوقالعادهست. توی بازیدرمانی، بچهها بدون اینکه حس کنن دارن درمان میشن، یاد میگیرن که چطور احساسات و رفتارشون رو مدیریت کنن.
تراپی شناختی-رفتاری (CBT): این روش به بچه کمک میکنه تا افکار منفی رو شناسایی کنه و به جای اونا، افکار مثبت و سازنده داشته باشه.
تراپی گروهی: اگه بچه توی یه گروه کوچیک با بچههای دیگه کار کنه، میتونه یاد بگیره که چطور توی جمع رفتار کنه و بدون نیاز به جلب توجه، دوست پیدا کنه.
تراپی برای والدین هم لازمه؟
قطعاً بله! چون خیلی از رفتارای بچهها نتیجه تربیت یا نحوه برخورد والدینه. تراپیست به والدین کمک میکنه که بفهمن کجاها باید تغییر کنن و چطور محیط خونه رو برای رشد سالم بچه آماده کنن.
کی باید به تراپی فکر کنیم؟
اگه این رفتارهای نمایشی باعث شده:
بچه توی مدرسه دچار مشکل بشه.
دوستاش ازش فاصله بگیرن.
توی خونه مدام درگیر باشه.
وقتشه که حتماً از یه تراپیست کمک بگیرین. بهتره این کار رو به تأخیر نندازین چون هرچی زودتر شروع کنین، راحتتر میشه این ویژگیها رو مدیریت کرد.
حرف آخر
بچههایی که شخصیت نمایشی دارن، مثل یه آتیش کوچیکن. اگه به درستی هدایت بشن، میتونن تو آینده تبدیل به آدمایی خلاق و موفق بشن. ولی اگه کنترل نشن، ممکنه این ویژگیها تو بزرگسالی براشون دردسر درست کنه. تراپی یه فرصت فوقالعادهست که نه تنها به بچهها کمک میکنه، بلکه والدین رو هم در مسیر درست قرار میده. پس اگه بچهای داری که این ویژگیها رو داره، همین امروز دست به کار شو و کمک بگیر!